niedziela, 30 czerwca 2013

28 tygodni później

Do kontynuacji filmów nic nie mam, ale sequeli staram się unikać jak ognia. Czym to się różni? Kilkoma bardzo prostymi szczegółami, szczególikami można powiedzieć. O kontynuacji mówię jeśli film przedstawia dalsze losy postaci i jednocześnie unika powielania schematów przedstawionych w części pierwszej. Takich filmów jest bardzo mało, ale wydaje mi się, że z czystym sumieniem można do nich zaliczyć cykl "Iron man'a" Bez żadnego zastanawiania się za kontynuację można też uznać dwie ostatnie części "Władcy Pierścieni".
Sequel stara się za wszelką cenę odnieść sukces części pierwszej. Musi w nich dochodzić do bardzo podobnych sytuacji. Jeśli w pierwszej części główny, zawadiacki bohater kłócił się ze swoim teściem, w części drugiej również będzie darł z nim koty, ale jest spora szansa, że zostanie przez scenarzystów z mężem swojej żony skuty kajdankami.

czwartek, 20 czerwca 2013

No i wreszczie koniec ballady

Natychmiast ich do kaplicy powiedziono
i tam ogłoszona mężem oraz żoną.
Kleryk co ich świętym węzłem wiązał,
od odoru kilka razy niemal omdlał.

Na weselu właściwie nikogo nie było,
bo całość ludu się ze smrodu spiło.
I ja też w weselu udział brałem
i ich wspólny odór nosem wąchałem.

Początek.

piątek, 14 czerwca 2013

Atak świętych c.d. 3

Czytaj początek.

Patryk też kilka razy szedł ze Świętymi na Bezbożników. Wskrzeszone boską wolą ciała, pomijając cudowne zmysły, były raczej głupie. Ślepo podążały śladem grzesznika, nie były w stanie zastawić pułapki, przeciąć drogi, zastosować jakiejkolwiek taktyki.
Patryk i koledzy pełnili funkcję nagonki. Nie chcieli nikogo zabić, ale to głównie ze strachu, że też zostaną uznani za niegodnych by żyć. Wypłaszali Bezbożników razami kija i rzucanymi na oślep petardami.
Podczas pierwszych dni sądu to wystarczało. Uciekający ludzie byli jak przerażona zwierzyna. Z obłędem w oczach wykonywali chaotyczne i nieskoordynowane manewry.
Ci, którzy przetrwali dłużej wiele się nauczyli. Byli sprytniejsi i bardziej niebezpieczni. Wynajdywali sprytne sposoby na ukrycie się przed boskim gniewem, stających im na drodze wiernych mordowali bez najmniejszych skrupułów. Jeden z ostatnich bastionów obronnych wiary w teorię ewolucji.

czwartek, 13 czerwca 2013

Ohohoho, jaki daleki ciąg ballady

Maejusz poczuł woń wielce nieprzyjemną
i ze szczęścia aż zrobiło mu się ciemno.
Wiedział oto, że dziewczyna jak on capi
i rzucił jej się do stóp, mimo tłumu gapi.

Ty bądź dziewczyno moją smrodo-żoną,
czuję nosem, że nas sobie przeznaczono.
Chcę z tobą żyć w smrodzie i odorze,
tylko trupia woń śmierci nas rozłączyć może.

Początek. Czytaj dalej.

środa, 5 czerwca 2013

Moje dwocipy o Łotyszach

Wpadłem przypadkiem na dowcipy o łotewskich chłopach i zwyczajnie mnie rozbroiły. Napiszę sobie dzisiaj kilka nowych. Jeśli ktoś myśli, że jest to próba wypromowania się na popularnym trendzie, to ma rację - częściowo jest. 

W ognisku piekł się duży, dorodny zimniok. Niespodziewanie głośno zajęczał, bo to tak naprawdę był chłop, którego Politbiuro spaliło razem z jego chatą, a umierając miał halucynację i zdawało mu się, że jest pieczonym zimniokiem.

Łotewski chłop dostał od krewnych z Ameryki paczkę, w której znajdowało się: salami, białe bułki, wędzona kura, marchewki, parówki, kalarepa i duży kawałek czekoladowego tortu. Łotewski chłop wyrzucił to wszystko do rzeki, bo z żywności znał tylko zimnioki, ale nawet ich dawno nie widział.

Etipczyk mówi do łotewskiego chłopa: "U nas jest straszny głód."
Chłop odpowiada na to: "U nas nie ma głodu, zjedliśmy go."

Łotewski chłop poszedł do nieba. Widzi tam świętych siedzących na chmurach i latające, pucułowate cherubinki. "Takie grube, to muszą jeść dużo zimnioków." myśli. Idzie dalej przez niebiosa i widzi rozciągniętą na cały widnokrąg twarz Boga. Bóg odzywa się głosem brzmiącym jak trąba: "To nie jest niebo, ale halucynacja z niedożywienia. Trud jeszcze nie skończony."

Amerykański beatnik mówi do łotewskiego chłopa: "My jak chcemy mieć halucynację to jemy taką specjalną pigułkę, a wy co robicie?"
Łotewski chłop natychmiast odpowiada: "A my, nie jemy."

Łotewski chłop zataił jedengo zimnioka, którego winien był partii. Za karę Politbiuro zakatowało go kolbami. Walili go pół godziny i zobaczyli, że dalej się rusza. "Trud jeszcze nie skończony." - powiedział jeden z Politbiura do drugiego.

Łotewski chłop siedział na progu swojej chaty i myślał, bo nie miał co jeść. Nagle olśniła go myśl filozoficzna. Zrozumiał, że nie ma łotewskiego chłopa, jest tylko mroźna zima, halucynacje z niedożywienia i śmierć.

wtorek, 4 czerwca 2013

Tak daleki ciąg ballady, że nie wiem, co napisać

Maejusz dalej o swojej duszy gada,
tymczasem co który człek już pada,
już odoru boskiego nie strzymuje,
już chyłkiem rzyga w pobliskie tuje.

A smród jakby zdawał się wciąż narastać
i już wiedzieli, to idzie ta niewiasta,
co jak chlewnia z nieżytem jelit cuchnie.
Od smrodu niektórym już nos puchnie.

Początek. Dalsze, dalsze. 

niedziela, 2 czerwca 2013

Hen, hen ciąg ballady

Stanął i zaczyna głośno zachwalać,
że jego dusza z cnót jest niemal cała.
Mówi, że kto kupi, dostanie w darze,
niejako gratis, bity ćwiekiem pasek.

Zaś nikt nie chce się do kupna skłonić,
wielu tylko ze smrodu łezki roni.
"Plachidę, wołajcie!" ktoś powiada,
"to niewiasta, co się dla niego nada."

Początek. Dalsze, dalsze.

Atak świętych c.d. 2

 Czytaj początek.
Przerzucał siano na przestronnych polach ojca aż do zachodu. Nic się nie wydarzyło. Tylko raz przeszedł pojedynczy Święty. Miał on przetrąconą nogę, którą wlekł za sobą po ziemi, wykrzywioną pod dziwnym kątem. Patryk pomyślał, że może być maruderem z grupy, która wcześniej ścigała Bezbożnika. Końcem grabi popchnął Świętego, żeby szedł w innym kierunku niż wcześniej, najprawdopodobniej trafiłby jak wszyscy pozostali do rwącej rzeki, a tam zdaniem Patryka nie było zbyt dużo boskiej woli do wypełniania. Później chłopak musiał długo wycierać grabie w świeżą trawę. Mimo wszystko Święci byli martwi i mogli przenosić jakieś choroby, a siano będą dawali w zimie zwierzętom. Chociaż, sam nie wiedział, czy jeszcze wierzył w bakterie. Szkoły właściwie zniknęły. Wszystko, co przez lata powtarzali naukowcy, okazało się być bzdurą. Nie ma boga, nie ma życia pozagrobowego, nie jest możliwe, aby martwi wstawali z grobów.